Eindelijk weer wat dynamiek in de atmosfeer. Het was al langere tijd een beetje saai weer, althans, dat was mijn beleving. De maand mei beloofde volgens veel verwachtingen net zo’n droge en hete maand te worden als vorig jaar. Ik zag daar een beetje tegenop: saai! Dat liep anders. Mei werd een interessante en afwisselende weermaand, met hagelbuien, soms koude nachten, maar ook periodes met stabiel voorjaarsweer. De maand ging zelfs als gemiddeld te koud in de boeken en dat was al 14 maanden achter elkaar niet meer gebeurd.

Tekst: Frank van der Laan

Ook juni ging zeer dynamisch van start. Misschien wel iets té dynamisch, gezien de schade hier en daar. We schrijven in dit nummer over de extreme buien die over Nederland trokken, twee dagen achter elkaar. Door een extreem harde onweersklap schrok ik midden in de nacht wakker en heb ik het onweersbuienspektakel van 5 juni vanachter de ramen prachtig kunnen gadeslaan.

Een heel ander fenomeen waren de lichtende nachtwolken die zich deze zomer al relatief vaak lieten zien. Ik had ze eigenlijk nog nooit bewust waargenomen. Als ik heel eerlijk ben, dacht ik altijd: zal best mooi zijn, maar daar blijf ik niet voor wakker. Het leek me een beetje saai. Gelukkig ben ik op de avond van 21 juni heel lang wakker gebleven en heb ik de nachtwolken in volle glorie mogen aanschouwen op het strand bij Wijk aan Zee. Het was allesbehalve saai, ik vond het van een betoverende schoonheid! Prachtig licht, bijzondere structuren en een continu veranderend beeld aan de nachtelijke hemel. Heel mooi hoe het weer blijkbaar kan blijven verrassen en boeien. Ik vermoed – en hoop! – dat het mijn hele leven zo zal blijven: niks saai dus!

Deze column verscheen eerder in Het Weer Magazine nr 3/4 | juli-september 2019

Geen weerfeiten en weetjes missen? Word dan abonnee en ontvang Het Weer Magazine thuis!